Indonezja – wyspiarskie państwo w Azji Południowo-Wschodniej, którego stolicą jest Dżakarta z 8,4 mln mieszkańców

Etymologia nazwy kraju
Nazwa Indonezja wywodzi się z dwóch greckich słów: Ἰνδός Indos - "indyjski" i νῆσος nesos - "wyspa".

Flaga Indonezji
Herb Indonezji
Dewiza: (indon.) Bhinneka Tunggal lka
(W różnorodności siła)
Język urzędowy     indonezyjski
Stolica-Dżakarta
Ustrój polityczny-republika
Głowa państwa-prezydent - Susilo Bambang Yudhoyono
Szef rządu-prezydent
Powierzchnia- 25. na świecie
• całkowita - 1 919 440 km²
• wody śródlądowe - 93 000 km² (4,85%)
Liczba ludności (2008)- 4. na świecie
• całkowita - 237 512 0001▲
• gęstość zaludnienia - 124 osób/km²
Jednostka monetarna - rupia indonezyjska (IDR)
Niepodległość od Holandii - 17 sierpnia 1945
Strefa czasowa -UTC +7 do +9
Kod ISO 3166 - ID
Domena internetowa - .id
Kod samochodowy - RI
Kod telefoniczny -  +62


Symbole Narodowe
Godło przedstawia mitycznego ptaka Garudę, złotego orła reprezentującego twórczą energię. Kolor złoty oznacza wielkość narodu Indonezji a czarny przyrodę. Skrzydła orła składają się z 17 piór, ogon z 8, a szyja z 45. Liczby te układają datę proklamacji niepodległości Indonezji 17 sierpnia 1945. W szponach orła widnieje szarfa z napisem Bhinneka Tunggal Ika (jedność w różnorodności). Jest to stare motto jawajskie, które oznacza jedność Indonezyjczyków pomimo ich odrębności etnicznych i kulturowych. Tarcza jest symbolem ochrony państwa. Na tarczy umieszczone pięć symboli oznacza pięć podstawowych zasad funkcjonowania państwa (Pancasila). Gwiazda o kolorze złotym reprezentuje wiarę w Boga, łańcuch sprawiedliwość, drzewo banian jedność Indonezji, głowa bawołu demokrację, a kłos ryżu i gałązka bawełny, równość
Flaga, nazywana jest Sang Dwiwarna-żyjąca osoba, podobna do polskiej flagi, tylko kolory są odwrócone: czerwony jest na górze, biały na dole. Kolor czerwony reprezentuje ciało i życie fizyczne, kolor biały duszę i życie duchowe. Barwy flagi nawiązują do średniowiecznego cesarstwa Madjapahit. Ma ona ponad 800 lat, ale stała się oficjalną flagą Indonezjii dopiero 17 siierpna 1945 roku.Wbrew powszechnemu przekonaniu jest inna niż flaga Monako, różni się formatem.
Hymnem jest Indonesia Raya (Wielka Indonezja), który powstał w 1928 roku.

Ustrój Polityczny
Indonezja jest republiką. Głową państwa jest prezydent wybierany na 5 lat kadencji przez Doradcze Zgromadzenie Ludowe. Władza ustawodawcza należy do parlamentu (z 500 miejsc 100 obsadza prezydent) o 5-letniej kadencji. Rząd pod kierownictwem prezydenta sprawuje władzę wykonawczą. Władza sądownicza należy do Sądu Najwyższego, którego członków wybiera prezydent.

władza ustawodawcza

    * Parlament: Izba Reprezentantów (Dewan Perwakilan Rakyat)

władza wykonawcza

    * Rząd
    * Prezydent, Szef rządu

władza sądownicza

    * Sąd Najwyższy (Mahkamah Agung)

Izba Reprezentantów

Rozkład miejsc według partii:

    * Demokratyczna Partia Indonezji — Walka (PDI-P): 153
    * Wspólny Sekretariat Grup Funkcjonalnych (GOLKAR): 120
    * Zjednoczona Partia na rzecz Rozwoju (PPP): 58
    * Partia Przebudzenia Narodowego (PKB): 51
    * Partia Mandatu Narodowego (PAN): 34
    * Partia Sprawiedliwości i Jedności (PKP): 4
    * Demokratyczna Partia Indonezji (PDI): 2
    * inne: 40

Podział Administracyjny

Indonezja jest podzielona na 33 prowincje (patrz Podział administracyjny Indonezji), w tym trzy (Aceh, Dżakarta i Yogyakarta) okręgi specjalne. Prowincje dzielą się na dystrykty (kabupaten) i okręgi miejskie (kota)

Demografia
Ludność Indonezji jest bardzo zróżnicowana pod względem etnicznym, językowym i religijnym. Ogółem występuje ok. 300 grup etnicznych posługujących się ok. 250 odrębnymi językami (razem z dialektami 583). Oficjalnym językiem jest Bahasa Indonesia.

Najliczniejsze grupy etniczne to:

    * Jawajczycy (46,4%)
    * Sundajczycy (12,9%)
    * Madurowie (5,6%)
    * Malajowie
    * Minangkabau
    * Bugijczycy
    * Batakowie
    * Balijczycy
    * Aczinowie

Większość mieszkańców Indonezji jest wyznawcami Islamu.

Najliczniejsze grupy religijne to:

    * muzułmanie: 87%
    * protestanci: 7%
    * katolicy: 3%
    * hinduiści: 2%
    * buddyści: 1%

Geografia

Indonezja jest państwem wyspiarskim położonym na 18 108 wyspach. Około 6 tys. z nich jest zamieszkanych. Należą one do Archipelagu Malajskiego. Wyspy Indonezji rozciągają się na długości ponad 5 tys. km wzdłuż równika i na długości 1750 km z południa na północ. Ich brzegi opływają Ocean Spokojny i Indyjski. Na wyspach znajdują się liczne wulkany. Indonezja jest często nękana przez trzęsienia ziemi i tsunami. Najwyższym szczytem jest Puncak Jaya - wysokość 4884 m. Graniczy z Papuą-Nową Gwineą na Nowej Gwinei, Malezją na Borneo i Timorem Wschodnim na Timorze.

Najważniejsze wyspy Indonezji to:

    * Sumatra
    * Jawa
    * Borneo
    * Celebes (Sulawesi)
    * Nowa Gwinea (część zachodnia należy do Indonezji - prowincja Irian Zachodni, natomiast część wschodnia stanowi niepodległe państwo Papua-Nowa Gwinea)

Mniejsze indonezyjskie wyspy:

    * Madura
    * Halmahera
    * Amboina
    * Riau (Kepulauan Riau - Wyspy Riau)
    * Małe Wyspy Sundajskie
          o Bali
          o Sumbawa
          o Sumba
          o Surabaya
          o Flores
          o Lombok
          o Timor (zachodnia część należy do Indonezji, natomiast część wschodnia stanowi niepodległe państwo Timor Wschodni)

    * Moluki
          o Ambon
          o Bacan
          o Buru
          o Saparua
          o Seram
          o Sula

    * Krakatau

Rzeki Indonezji: Kapuas, Barito, Mahakam (Borneo), Hari, Kampar, Musi (Sumatra), Solo (Jawa), Mamberamo, Digul (Nowa Gwinea).

Historia
Od początku XVII wieku wyspy obecnej Indonezji były kolonizowane przez Europejczyków - przede wszystkim Holendrów, związanych z handlową Holenderską Kompanią Wschodnioindyjską (VOC), powstałą w 1602. Punktem, z którego wychodziły przedsięwzięcia Kompanii stała się założona na Jawie faktoria w Batawii. Części wysp indonezyjskich były zajęte przez inne mocarstwa kolonialne, lecz w miarę upływu czasu Holendrzy skupili władzę zwierzchnią nad lokalnymi władcami. W 1799 Kompania Wschodnioindyjska została zlikwidowana, a jej kolonie zostały po wojnach napoleońskich podporządkowane rządowi Holandii, jako kolonia Holenderskie Indie Wschodnie. W latach 1825-30 miało miejsce powstanie ludności tubylczej na Jawie oraz walki na tle religijnym na Sumatrze (Wojna Padri). Pod koniec XIX wieku kolonie bardzo rozwinęły się gospodarczo. Po I wojnie światowej doszło do rozbudzenia świadomości narodowej Indonezyjczyków, powstały partie polityczne, takie jak: Nacjonalistyczna Partia Indonezji (z Sukarno na czele), poddawane holenderskim represjom.

W latach 1942-45 w czasie II wojny światowej archipelag został zajęty przez Japończyków. Po wyzwoleniu od okupantów, 17 sierpnia 1945 Indonezja zadeklarowała niepodległość i nastąpił wybuch walk niepodległościowych przeciw Holandii, na skutek którego w 1949 Holandia uznała niepodległe państwo indonezyjskie. Stolica Indii Holenderskich – Batawia została przemianowana wówczas na Dżakartę i została stolicą republiki. W 1961 ponadto armia indonezyjska zdobyła od Holandii zachodnią część wyspy Nowa Gwinea, która weszła w skład Indonezji jako prowincja Irian Zachodni.

Gospodarka
Na wyspach indonezyjskich panują warunki wilgotne, tworzące lasy równikowe. Dlatego też możliwości rozwiniętej uprawy są dosyć ograniczone.

Indonezja jest krajem raczej rolniczym, odgrywającym ważną rolę w gospodarce światowej jako dostawca kauczuku, kakao (w czwórce największych producentów na świecie), pieprzu, chininy. Jest też ogromnym producentem ropy, cyny. Gospodarka rolno-plantacyjna daje około 60% dochodu narodowego. Trudny teren do zagospodarowania daje Indonezji niecałe 15% powierzchni kraju. Głównymi uprawami są ryż, drzewo kauczukowe, herbata, tytoń, różne egzotyczne przyprawy, palma oleista itp.

info: Wikipedia